Op internet kan je alles kopen. Het is een vloek en een zege. Echter zijn er toch een aantal zaken die écht niet door de beugel kunnen en daarover wil ik het even hebben.

Dieren te koop via sociale media, en waarom het niet mag

Op Facebook ben ik lid van een aantal groepen. Je weet wel, zo’n ‘freecycle‘ groepen, of ‘durf te vragen’ groepen. Zelf vind ik dat enorm handig en krijgen afgedankte rommel van op zolder een nieuw plaatsje of kun je je vragen stellen en weten dat honderden mensen je vraag lezen en er dus wel reactie op komt. Op zo’n groepen zitten soms wel duizenden mensen.

Wat me mateloos irriteert is dat er zo nu en dan een beestje tevoorschijn komt op zo’n site. Gezocht: nieuw baasje. Sowieso als een hond, kat of ander huisdier van gezinnetje moet veranderen is dat heel erg voor die dieren. Niet gemakkelijk, en verdient dus écht een gezin die er voor kàn zorgen.

Wanneer je naar een goed asiel trekt om een hond of ander dier te adopteren gaat dat niet zomaar. Je moet jezelf op verschillende vlakken verantwoorden en er wordt een huisbezoek gedaan om te zien waar het beestje terecht komt. Er wordt een contract getekend en verzekert dat je beestje alle nodige medische check-ups heeft gehad. Aan het asiel betaal je eigenlijk altijd een bedrag, asiels werken met vrijwilligers en dieren onderdak, eten, medische voorzieningen geven kost geld.

Je huisdier doorverkopen/weggeven via sociale media is écht not-done. Nog meer: het is verboden bij wet! Ik weet dat er veel mensen goede bedoelingen hebben. Baasje is gestorven, beestje kan niet om met baby’tje, men gaat op wereldreis, of naar het buitenland verhuizen, of heeft een nieuwe job en geen tijd meer… Excuses genoeg om je beestje af te staan. Dat is gewoon héél erg jammer, en in sommige gevallen beter voor het dier. Maar de kans dat je dier slecht terechtkomt is o-zo groot.

Als een dier het internet op komt om door te verkopen of om zomaar weg te geven heb je enerzijds broodfokkers en andere malafide figuren die hier misbruik van kunnen maken. Broodfokkers schuimen het internet af, op zoek naar nieuwe aanwinsten, die toch afgedankt worden. Ze zetten een mooi toneeltje op dus je loopt er vaak met open ogen in. Wil je meer lezen over broodfok, lees dan zeker dit uitgebreide artikel28 daarrond. Anderzijds heb je ook mensen die uit medelijden het dier willen helpen maar eigenlijk niet geschikt zijn om een beestje in huis te halen, of dat het gewoon geen goede match is voor het dier (lees: bv: dier is erg gesteld op rust, familie heeft 3 kleine kinderen). En als het niet klikt, waar belanden ze dan? Het asiel.

Ook kopers moeten oppassen. Zie je een dier zomaar verschijnen op sociale media, ga daar niet op in, ook al breekt het je hart. Er kan over alles gelogen worden: leeftijd en gezondheid van het dier, gedrag, reden van herplaatsing,… Je koopt misschien wel een kat in een zak. Misschien is het beestje wel van een broodfokker die er niets meer mee kan doen, of is het beestje ziek en zijn er enorm hoge kosten aan.

Hoe dan wel?

Wil je je beestje herplaatsen, is het volgens mij het beste om allereerst in je zeer dichte omgeving te kijken wie kan overnemen. En dan bedoel ik zeer naaste familie of mensen die je door en door kent. Als dat niet lukt, ga dan naar de dierenarts. Een goede dierenarts weet wat te doen en wie te contacteren om een eerlijke herplaatsing te garanderen.

Koop niet via sociale media of andere websites dat niet gelinkt is aan een erkent asiel. Wil je een diertje, dan weet je dat waarschijnlijk al lang op voorhand en beslis je het niet door je Facebookfeed. Het beste wat je kan doen is naar een erkent asiel trekken!

Zie je op jouw Facebook- of Twitterfeed (of andere sociale media) dieren te koop of te geef verschijnen, reageer dan dat het verboden is bij wet, en ze best naar hun dierenarts gaan. Mensen weten heel vaak niet dat dit niet mag. Of het nu honden, katten, paarden, hamsters, … zijn.