Ik vertel hier vandaag over een documentaire over het gevangenschap van orka’s in sea parks (zoals SeaWorld). Een omstreden documentaire die een jaar geleden uitkwam om ons, het ‘publiek’, te laten zien welke verhalen achter deze parken schuilen.
Blackfish – een film die niemand wil zien, maar iedereen móet zien.
Voor zover ik mij kan herinneren ben ik nooit naar een dolfinarium of iets dergelijks geweest. In mijn leven heb ik enkel orka’s gezien op televisie. Op Planet Earth of andere natuurdocumentaires, waar deze gigantische zoogdieren in het wild leven. Zoals het hoort. Op de blog van Sarah zag ik een review over Blackfish. Ik had wel al gehoord van deze docu maar misschien bewust nooit gekeken, haar review overtuigde me en ik wil jullie aansporen hetzelfde te doen.
Waarover gaat het
SeaWorld, Florida, is één van de allerbekendste waterparken van de wereld. Orka’s, maar ook dolfijnen en andere dieren, doen hier kunstjes, om ons, het volk, te entertainen. Te tonen wat moeder natuur wel niet allemaal in huis heeft. Blackfish praat over Tilikum, een orka, die in tegenstelling tot andere orka’s die in het wild leven, verschillende slachtoffers heeft gemaakt tijdens zijn ‘carrière’ als podiumbeest in SeaWorld. Blackfish vertaalt de enorme hoeveelheid aan incidenten die de afgelopen 40 jaar wel niet plaatsvonden, ten gevolge van het gevangennemen van deze ‘friendly giants’
Orka’s in het wild
Orka’s worden killer whales genoemd. Deze enorme beesten wegen gemiddeld 4 tot 6 ton (tot wel 10 ton) en gemiddeld 7-8 meter lang. Enorme beesten, met een grote intelligentie. Deze zeezoogdieren leven in groepsverband als een familie en leggen dagelijks enorme afstanden af. Samen met dolfijnen zijn ze uiterst gevoelig aan geluid. Een dier dat niet thuishoort in een betonnen bunker, opgesloten, en weg van hun familie. Er zijn geen bewijzen dat orka’s in het wild ooit menselijke slachtoffers maakte.
Standpunten
In deze documentaire worden (ex)trainers, vissers, neurologen, wetenschappers, … geïnterviewd en zo zien we een verloop van omstandigheden. Een visser vertelt zijn verhaal over de vangst deze prachtige dieren en specifiek van Tilikum. De (ex)trainers praten over hun affectie voor de dieren en hoe ze plots het inzicht kregen dat dit allemaal fout was. Hoe ze collega’s hebben zien verongelukken. Neurologen en experts vertellen de enorme intelligentie dat deze dieren bezitten, die niet te evenaren is met de mens. Veel tranen, veel spijt…
Gevangenschap
Deze dieren zitten vast. Voor de rest van hun leven. Ze worden afgetraind en beloont met eten. 2 shows per dag, onder het hels lawaai van roepende toeschouwers. De rugvinnen buigen vaak, terwijl dat bijna niet gezien wordt in het wild. Ze kunnen nergens heen. De mens kan niet vatten wat zo’n dier denkt. Wat hun intenties zijn, hoe ze zich werkelijk voelen. Mensen riskeren hun leven, en worden misleid door de industrie. Er wordt veel gelogen, gemanipuleerd en verzwegen.
Onthaal
De film was een groot succes maar kent natuurlijk ook veel tegenkantingen. Het verhaal is eenzijdig, omdat SeaWorld natuurlijk niets te maken wou hebben met deze documentaire en dus ook niet wou meewerken. De film kreeg wel 23 nominaties en 10 awards. SeaWorld had 9 maanden na de release een verlies van 5% maar het is niet bewezen dat deze documentaire daar iets mee te maken had.
Waarom je deze film moet zien
Kijk deze film, met een open mind. Gevangenschap van dieren voor plezier van mensen kan niet. Deze film is schokkend, bevat een hoop ongeziene beelden en interviews die ervoor zorgen dat je helemaal anders zult kijken naar zo’n dierenpretparken. Hoe meer mensen bewust zijn van deze praktijken, hoe harder we kunnen strijden om hier een einde aan te maken.
Het is nu zo’n week geleden dat ik de film zag en nog steeds spookt hij door mijn hoofd. Als dierenvriend vond ik het heel moeilijk om te kijken, zowel bij mij als mijn vriend zijn de tranen gevloeid. Het is ook echt lastig hierover te schrijven omdat ik heel veel wil vertellen maar echt wil dat jullie de film gewoon ook kijken, en versteld staan. Daarom dat ik zeg dat het een film is die niemand wil zien, maar iedereen moet zien.
